Çok çok üzgünüm

Çok çok üzgünüm
Gözyaşlarını silemedim
Düşmelisin bütün gururunla
Alacakaranlık bir sis gibi

Artık inmelisin nehre
Takip eden yola
Yola düşmelisin dervişin yanına

Onlar ağlıyor görüyor musun?
Hala güneş doğmuyor
Bir çocuk ölmüş
Bir kuşun ani ölümü gibi
Donuk bakışları gibi

Artık inmelisin nehre
Takip eden yola
Yola düşmelisin genç dervişin yanına

Çok çok üzgünüm
Galiba gözyaşların hiç dinmeyecek
Ben yükselirken dağa
Ama sen inmelisin bütün gururunla
Takip eden yola
Genç dervişin yanına

Bir çocuğun sustuğunu duyarım
İçine akarım sürekli
Dıştan içe doğru

Son kaçışım değil ki
Her defasında
Ve yine ve yine
Yükselirim dağlara

Dinmeyecek ağlayışları
Baba Rab
Sadece uyumak istiyorum
Sadece uyumak

Biliyorum ki biz kutsarken onları
Sizler mutluydunuz
Şimdi bu son bir başlangıcın nedeni

Sonra görürüm ağır ağır adımlarla çıkarlar
bir ezgi dilinde genç dervişin
Ezgisi ağlatır herkesi
Ama sen
Bu yol hiç bitmeyecek
Bu sis gibi
Ve artık güneş de doğmayacak