01 . In Sacred Flames [Music/Lyrics: Schaffer]
02 . Behold the Wicked Child [Music/Lyrics: Schaffer]
03 . Minions of the Watch [Music: Schaffer. Lyrics: Barlow]
04 . The Revealing [Schaffer/Barlow]
05 . A Gift Or A Curse? [Music: Schaffer/Morris. Lyrics: Schaffer]
06 . Crown of the Fallen [Music/Lyrics: Schaffer]
07 . The Dimension Gauntlet [Music/Lyrics: Schaffer]
08 . I Walk Alone [Music: Schaffer/Mills. Lyrics: Schaffer]
09 . Harbinger of Fate [Music/Lyrics: Schaffer]
10 . Crucify the King [Music: Schaffer. Lyrics: Barlow]
11 . Sacrificial Kingdoms [Music: Schaffer. Lyrics: Barlow]
12 . Something Wicked (Part 3) [Music: Schaffer. Lyrics: Barlow]
13 . Divide Devour [Music/Lyrics: Schaffer]
14 . Come What May [Music/Lyrics: Schaffer]
15 . Epilogue [Music/Lyrics: Schaffer]
Jon Schaffer | Rhythm, Bass, and Lead Guitar, Backing Vocals
Matt Barlow | Lead Vocals
Brent Smedley | Drums
Troy Seele | Lead Guitar
Freddie Vidales | Bass Guitar
İlk albümünü 1991 yılında kendi adıyla çıkaran Amerikalı ( Florida ) grup Iced Earth’ün 9. Stüdyo albümü The Crucible Of Man Eylül 2008’de çıktı… Albümün en büyük özelliği, Iced Earth’ü Iced Earth yapan müthiş vokalist Matthew Barlow’un tekrar gruba dönmesi olduğunu söyleyebiliriz.Ayrıca bu albüm 2007'de Framing Armageddon albümüyle başlayan Something Wicked konseptinin ikinci ayağını oluşturmaktadır.Albümde biri intro biri de enstrümental olmak üzere 15 şarkı bulunuyor.
Albüm In Sacred Flames adındaki introyla açılıyor.Bayan vokalli ve de gotik bir hava eşliğinde giden şarkı bizi albüme hazırlıyor. Ardından 5,38 süresiyle Behold the Wicked Child başlıyor.Açılış parçası için fazlaca sönük kaldığını belirtmek gerek fakat Barlow’un vokalleri için denecek bir şey yok,bildiğimiz Barlow var yine. Minions of the Watch başlayınca biraz olsun Iced Earth dinlediğimiz aklımıza geliyor, eski albümlerindeki o tanıdık Iced Earth havası hakim fakat 2,06 gibi kısa bir süresi var. The Revealing başlayınca Something Wicked This Way Comes dönemlerine gider gibi oluyoruz.Gerek Barlow’un gerekse Schaffer’ın performansı çok iyi fakat bu şarkının da kısa olduğunu belirmekte fayda var.Ardından 5.34 süresiyle A Gift or a Curse? parçası geliyor.Ağır ritmiyle dikkat çeken şarkı pekte bir ilginçlik sunmuyor bize.Zamanında A Question of Heaven ,Blessed Are You gibi slow şarkılar yapan bir gruptan, A Gift or a Curse? değil de daha iyisini bekliyor insan. Crown of the Fallen ile tekrar hızlanır gibi oluyoruz fakat çokta bir şey vaat etmeyen bir şarkı Crown of the Fallen, fakat hep dediğimiz gibi Barlow yine fazlasıyla döktürüyor. The Dimension Gauntlet ilginç yapısıyla dikkat çekiyor.Hafif oryantalist bir hava hakim şarkıya Iced Earth’ün pek denemediği bir tarzda fakat oldukça iyi bir şarkı çıkmış ortaya. The Dimension Gauntlet’ın ardından albümün ilk çıkış parçası olan I Walk Alone başlıyor.Iced Earth kimliğinin korunduğu ve de eski albümlerini hatırlatan bir çalışma olmuş,albümün en iyilerinden.Ardından albümün ikinci slowu Harbinger of Fate başlıyor. A Gift or a Curse? şarkısına göre çok çok daha iyi bir yapıda,özellikle Barlow’un bu şarkıda tavan yaptığını belirtelim. Crucify the King başladığında kendimizi Horror Show albümünde gibi hissediyoruz.ağır yapısıyla fazlaca o albümdeki şarkılara benziyor,oldukça başarılı bir şarkı. Sacrificial Kingdoms sıradan bir şarkı niteliğinde, daha çok bir geçiş şarkısı olmuş, albümün en sönüklerinden.4.32süresiyle Something wicked (part 3) başlayınca biraz olsun kendimize geliyoruz.Şarkının 2.31 dakikasından sonra ilginç bir süprizle karşılaşıyoruz Something Wicked This Way Comes albümünde yer alan The Coming Curse melodisinin biraz daha ağır halinde çalınışıyla başlayan bir bölüm karşılıyor bizi.Konseptin devamı niteliğinde olduğunu belirtmek için konmuş olabilirliği yüksek,ayrıca şarkıya ayrı bir hava katmış.Ve albümün en sert şarkısı Divide and Devour alıyor sırayı. Disciples of the Lie şarkısı ile benzerlikleri dikkat çekiyor,albümün en önde gidenlerinden.Ardından gelen Come What May şarkısıyla biraz soluklanıyoruz.Ağır yapısıyla dikkat çekiyor, 4.dakikasından sonra ufaktan giren flütlerde ayrı bir renk katmış şarkıya,Barlow’un çığlıklarını da unutmamak gerek.Ayrıca 7.24 süresiyle albümün en uzun çalışması.Ve geliyoruz albümün kapanışı yapan enstrümental Epilogue şarkısına.Kapanış için ideal ölçütlerde bir şarkı, ağır tempoda giden bir yapı üzerine kurulmuş.Girişindeki darbuka seslerine dikkat.
Sonuç olarak The Crucible Of Man bir Dark Saga ya da Something Wicked This Way Comes ayarında değil fakat Iced Earth’ün yeniden toparlanma sürecine girdiğinin en önemli göstergesi.Tim Owens’ın yer aldığı albümlerin yeteri kadar başarılı olamadıkları aşikardı… Jon Schaffer’da böyle düşünüyor olmalı ki Barlow’u tekrar gruba dahil etti. Matthew Barlow’un katılımıyla renklenen Iced Earth’ün eski günlerine döneceğine umuyoruz.
Murat Uyanık
Not:Bu yazı Şehir Rock dergisinin yeni sayısında da yayınlanmıştır...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder