Kendine yüzeyselleşen her insan gibi
biz de yalnızdık.
Büyüdük,hem de çok.
Duygularımız uzaklaştı parlak renklerinden,
hayallerimizi yitirdiğimiz an
yokolduk.
Ama
Vardık
Bir zamanlar
ve çocuktuk.
peki sen
tüm pırıltınla yüzerken
farkeder misin acaba
bu soluk,gümüş renkli insanı?
olsun,ben
tüm dileklerimi sana adıyorum:
mavisinde hüzün;
dudağında kırmızı..
Soner
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder