Fotoğraf: Sezen Yalçınkaya

gölgesi kanayan adam


damarlarında gölgesi kanıyordu,
her çizikten, karanlık akıyordu.
karşılaştı bir gün rüyasında;
ucuzlamıştı usandığı.

zaten pek konuşmazdı,
aktı yolların üzerinde,
sessiz; kanadı.
hayır, ağladığı yok bir şey uğruna,
hürlüğüydü belki özlediği,
yırttı aldanan kabullenişleri...

sarıldı gölgesine,
sevişti kabusuyla,
duvarlar karardı.

çizdi gölgeyi bir kedi,
ağlamadan yine kanadı.
aktı gölgeye, yollarca aktı,
ışığa kabus kanadı.

                           yedekçingene




Hiç yorum yok: