Sana

Ne zamandır ertelediğim birşeydin...ertelediğim

ama bulduğumda karşılaşamadığım....seni söyleyebiliyorum aslında çekmeceme iki günde bir bıraktığın  jiletlere rağmen.... onları yiyerek beslenirken nereli olduğuna dair şüpheleniyordum...ki her gün oralı değildin...

kimi söylesem diyorum aklıma... beş harften başka Bir şey çıkmıyor dilimden... seninle oluyorum sen oralı değilken...tamam “onu” biliyordum ama bu kadarını tahmin edemiyordum... “o” vardı ama gerisi senindi... o da bize fazlaydı.... özellikle bana... bunu yapan olarak ellerindeki masum küçük cinayetini kalbim olabildiğince sıradanlıkla karşılayabiliyordu...  ama ben biliyordum ki öyle bir gün gelecek ti o kısa harflerle adım senin zihninden geçecekti... buna adım gibi emindim ve dedim ki bu bir bedel olacak... böyle kendi kasırganda her şeyi yakamazsın ve yakmaya izin vermem ben. bende o kadar anlayışlı değilim sana bu kadar adapte etmişken kendimi...anlatamadığım birkaç acı senin böğrüme dağladığın ezginde ortaya çıkıyordu... yüzüme dökülen kimyasal pirincindi ama sarkıyorum senin o asma tavanından gözüne bize...soğukkanlı çaba benimki  biliyorsun

içim beyaz tenime yansımış olmasına rağmen, yanmakta senin esmerinin odağınla... işte şuracıkta senin sol anahtarını hala özlüyorum, kusursuz bir fotoğraf karesi olmayı yeğlerdim yanında çok mu eksik kaldım acaba... sen zaten her şeyi biliyordun bölüp çarpıp parçalıyordun... gözümün önünde bizim cinayetimize kurban oluyorduk sesimi çıkarmıyordum ben.... inanılmazdı benim için .... o kadar inanılmazdı ki ben sevgili olmayı bilemedim ya sen hep bildin ondan oldu işte...  sen yalnız kalmazsın çünkü kalamazsın... keşke senden biraz vakit kalsaydı da  bizi yaşasaydık... seni astım kendimi astım ve herkesi her zamanki gibi vicdanıyla baş başa bırakıyorum... çünkü ben üzülmüyorum...

biliyorsun sen bizim sarı duvarları

biliyorsun olanları

ben senle değil

sarılarla sevişiyordum...

bunuda anlamazsın sen

çünkü hep sen

hep sen...

geriye kalan

yarım yamalak ben...

“O” nu

biliyorum

ama gerisi

yine sen

yine sen...