Fotoğraf: Sezen Yalçınkaya

çığ__lık

Büyük ve sonsuz bir acının içinde yüzüyorum.
Sen sıfatlarla boyanıp,anarşist gemilerin içinde salınıyorsun.Hayattan çekilip,çekilmezliği deniyorsun.denemediğin tek şey hayat.
İsminden önce yazılan tüm siyahları yıkamalıyım.
Ben yazarak büyümek,içimdekilerden kurtulmak istiyorum.Limiti aştım galiba,her şey hata veriyor.Ne kadar çekilebilir bilmiyorum.Bu odada her kes baş aşağı duruyor.Bunlar benim hatalarım mı?
Uçurumun kenarında bir Narkissos efsanesi gibi duruyorum,kurtulmak istiyorum.Kararmak değil,yok olmak hiç değil.Narsist değilim o yüzden aklanmak istiyorum.
Uçuruma mı yönelmeliyim?Su da ki aksimi çubuklarla oynayıp delmeli miyim?
Sıçrayan benliğim hangisine daha yakın acaba?Kestiremiyorum.Hiç bir şeyi kestirip atamıyorum..Sular kesiliyor mavi elbiselerinden,uçurum çok kesif bir davetkãr.
Sen nihilist çığlık..Boğazıma yapışamayacak kadar uzak boşluk,yaşayamadıklarınla ne kadar beyaz ve yorgun duruyorsun..
Bu bir savaş değil,acının uyuşuk damarları.Hücrelerimde salınan sayısız intihar vakası..
Allah’ım ellerimi bırakma..

21.04.2008

Emine Yalçın

Hiç yorum yok: